Alan Bilgisi
Malabadi Köprüsü, Türkiye sınırları içerisinde, Batman Nehri üzerinde, Silvan şehrinin 22 km doğusunda, Batman’ın 28 km kuzeyinde ve Hasankeyf'in 50 km kuzeybatısında yer almaktadır. MS 12. yüzyılda, Mardin'in Artuklu hanedanından Hüsameddin Timurtaş'ın saltanatı sırasında inşa edilmiştir. Doğu Anadolu/kuzey Irak bölgelerinde bulunan sayısız tarihi kemerli köprüler arasında en iyi korunmuş olanlarındandır.
Görseller
Tanım ve İkonografi
“Tanım ve İkonografi” genel kaynakları: Gabriel 1940, 232–236; Fügen 1976; Sinclair 1989, 293; Çulpan 2002, 40–44; Doğangün ve Ural 2007.
Yazıtlar
Köprünün güney cephesindeki kemerin üzerinde, yatay silmenin altında, 90 cm yüksekliğinde bir bant içinde nesih yazı ile yazılmış Arapça bir kitabe bulunmaktadır. Parçalar halinde korunmuştur, ancak Jean Sauvaget aşağıdaki gibi çevirmiştir:
“… Bu köprünün yapılmasını ve masraflarının kendi malinden ödenmesini beş yüz kırk iki yılında [Timur]taş bin İlgazi emretti…”1
Bu yazıt, Mardin'in Artuklu hanedanları döneminde köprünün inşasının belirli bir aşamasını kayıt etmektedir (bkz. “Tarihçe”).
Ayrıca köprünün kuzey tarafında, figürlü kabartmanın hemen üzerinde küçük bir panoda günümüz Türkçesi’yle yazılmış bir kitabe bulunmaktadır. Üzerinde şöyle yazar:
- T.C. [Türkiye Cumhuriyeti]
- KY 9. Bölge [9. Karayolları Bölge Müdürlüğü Tarafından]
- Tamiratı Yapılmıştır
- 15-V-955 [15 Mayıs 1955]2
Tarihçe
Taş köprüler, özellikle Abbasi döneminden başlayarak İslam mimarisi geleneğinde önemli bir yere sahiptir (şimdi Kuzey Irak'ta bulunan Zaho'daki taş köprü de en azından mevcut haliyle bu döneme aittir). Birçok hanedan için köprü inşası önemli bir krali görev olarak görülmüş ve MS 1109'dan 1409'a kadar Güneydoğu Anadolu'nun büyük bir bölümünü kontrol eden Artuklular da bu geleneği devam ettirmişlerdir; Artuklu hükümdarları bölgedeki bir dizi ortaçağ köprüsünün banisidirler.
Malabadi Köprüsü, kitabesinde, Artuklu hanedanının Mardin merkezli kolunun hükümdarı Hüsameddin Timurtaş'a (MS 1122-1154) atfedilir. Yakındaki Mayafarakin şehri (modern Silvan) için inşa edilmiş olması muhtemeldir. Malabadi Köprüsü olduğu düşünülen bir köprünün inşasında çalışan mimarların bazılarının isimleri gezgin İbnü'l-Azrak (MS 15. yüzyıl) tarafından kayıt edilmiştir:
- “541 [1147/1148 AD] yılında el-Said Hūsān al-Din [Timurtash] Karaman [Malabadi] Köprüsü’nün inşasına el-Zahid bin el-Tavil denetiminde başladı. Doğu tarafına kazıkları sağlam bir şekilde sabitlendikten sonra, kusurlu işçilik yüzünden sel baskınları ile tamamen harap oldu. Al-Zahid yaptığı işten dolayı para cezasına çarptırıldı ve işten çıkarıldı. Yerini Emir Seyfeddin Şirbarik aldı. Alışılmadık derecede büyük odun parçaları getiren Abul-Khair al-Fasul'un gözetiminde inşa etmeye başladı. Bu çağda yapılmış ve üzerinde çalışmaların devam ettiği harikalardan biridir.”1
Aynı yazara göre, Timurtaş'ın ölümü sırasında köprü tamamlanmamıştı; özellikle kemerin birleştirilmesi bekletildi.2 Bu iş, bazı onarımlarla birlikte Timuraş'ın halefi Necmeddin Alpi (h. 1154-1176) tarafından başlatıldı. El-Azrak ayrıca, bu köprünün civardaki diğerlerine, özellikle de Fahreddin Kara Arslan tarafından Hasankeyf'te inşa edilen köprüye örnek teşkil ettiğini belirtir. İki köprünün mimari özellikleri gerçekten de benzerlik göstermektedir.3
Malabadi Köprüsü, 1918 ve 1932 yılları arasında kısmen restore edilmiştir; 1930'ların sonlarında (ana kemer üzerindeki kısa bir bölüm dışında) cephe kaplaması yapıldı. Uzun süredir Batman'ın bu bölgedeki tek geçiş noktası olarak hizmet veren köprü, sadece birkaç metre kuzeyde modern bir köprünün inşa edildiği 1955 yılına kadar kullanımda kaldı (bkz. genel görünüş).
“Tarihçe” genel kaynakları: Gabriel 1940, 232–236; Sinclair 1989, 293; Hillenbrand 1979, 444-447; Çulpan 2002.
Eski Yayınlar
Malabadi Köprüsü'nün en mühim tarihi tasviri, 1640'larda bölgeyi ziyaret eden Evliya Çelebi tarafından yapılmıştır.1 Çelebi, hem Hasankeyf'teki hem de Malabadi'deki köprülere hayranlık duymuştur. Malabadi Köprüsü ile ilgili olarak yapım şekli, temellerinin altı, boyutları ve sağlamlığı ile Anadolu'nun bütün köprülerini geride bıraktığını belirtir, ve ayrıca kemerinin hatlarında bulunan zarafet ve düzene başka hiçbir ünlü köprüde rastlanmadığını söyler. Çelebi tasvirinde, korkulukları oluşturan ince demir ızgaralar ve kemerin altındaki odalara açılan demir kapılar gibi günümüzde mevcut olmayan bir dizi mimari özellikten bahseder. Evliya Çelebi, köprünün altındaki odaların “han” olarak kullanıldığını ve kendi döneminde köprüde geçiş ücretlendirilmesinin nasıl yapıldığını anlatmaktadır.
Kürdistan’ın İngiliz Başkonsolosu John G. Taylor, 1860'lı yılların başında yaptığı seyahatler sırasında Batman Nehri'ni geçmiş ve bu “güzel köprü”ye dikkat çekmiş, yapım tarihini yazıttan anlamaya çalışmıştır.2 1940 yılında Albert Gabriel anıtın kapsamlı analizi, mimari çizimleri ve fotoğraflarını yayınlamıştır.3
Seçilmiş Kaynakça
Çulpan, Cevdet. 1975. Türk taş köprüleri: Ortaçağdan Osmanlı devri sonuna kadar [Turkish Stone Bridges: From the Medieval to the End of the Ottoman Period]. Ankara: Türk Tarih Kurumu (in Turkish).
Doğangün, A., and A. Ural. 2007. “Characteristics of Anatolian Stone Arch Bridges and a Case Study for Malabadi Bridge.” In ARCH’07: 5th International Conference on Arch Bridges, edited by Paulo B. Lorenço, Daniel V. Oliveira, and A. Portela, 179–186. Guimaraes: University of Minho.
Fügen, Ilter. 1976. “Eine Gruppe der frühtürkischen Brücken in Sudöstanatolien.” In IVème congrès international d'art turc, 97–103. Aix-en-Provence: Université de Provence.
Gabriel, Albert. 1940. Voyages archéologiques dans la Turquie orientale. Paris: E. de Boccard.
Hillenbrand, Carole. 1979. “The History of the Jazīra 1100–1150: The Contribution of Ibn al-Azraq al-Fāriqī.” Ph.D. diss., University of Edinburgh.
Meinecke, Michael. 1996. Patterns of Stylistic Changes in Islamic Traditions: Local Traditions versus Migrating Artists. New York: New York University Press.
Sauvaget, Jean. 1940. “Inscriptions Arabes.” In Voyages archéologiques dans la Turquie orientale, by Albert Gabriel, 287–356. Paris: E. de Boccard.
Sinclair, Thomas A. 1989. Eastern Turkey: An Architectural and Archaeological Survey. Vol 3. London: Pindar.
Taylor, John G. 1865. “Travels in Kurdistan, with Notices of the Sources of the Eastern and Western Tigris, and Ancient Ruins in Their Neighbourhood.” Journal of the Royal Geographical Society of London 35: 21–58.
Tunç, Gülgûn. 1978. Taş köprülerimiz [Our Stone Bridges]. Ankara: Karayolları Genel Müdürlüğü Matbaası (in Turkish).