Part Dönemi Kaya Kabartmaları

Tarih

MÖ 1. yüzyıl- MS 2. yüzyıl

MAH Belgeleme Tarihleri
Güz 2013
Alan Türü
Kaya Kabartmaları ve Mezarlar
Şehir
İmadiye/Amedi
Vilayet/Bölge
Duhok İli
    Görseller

    General Views of the Ascent

    Kaleye çıkan patika (Taş merdivenler)

    2. Kabartma

    Musul Kapısı Yakınından Bakış, İç Kalenin Dış Görünümü ve Çevre Peyzajı

    Tarihi Fotoğraflar

    İmadiye / Amedi kalesine batıdan, MS 13. yüzyılda inşa edilmiş anıtsal bir giriş olan Musul Kapısı'na çıkan, eski bir patika ile ulaşılmaktadır. Bu uzun tırmanışın son bölümü boyunca, ziyaretçi, kayalıkların kenarına oyulmuş üç antik rölyefi görmektedir (bkz. fotogrametrik modeller). Kabartmaların üçünde de birer insan figürü temsil edilmekte ve bunlar, stil ve ikonografiye dayanarak Part dönemine tarihlenmektedir.

    Rölyeflerin kalenin yamacındaki konumu, 1911'de İmadiye / Amedi'yi ziyaret eden Walter Bachmann tarafından çizilmiştir (bkz. çizim). Columbia MAH ekibi tarafından drone görüntülerine dayalı yeni bir çizim oluşturulmuştur.1 Kabartmalar sınırları belirtilmemiş, girintili nişler içine yerleştirilmiştir; bunlar, Mezopotamya'daki kaya kabartmalarının stel (narû) şeklinde oyma geleneğine uygun olarak tepede kemerlerle süslenmiştir (krş. yakınlardaki Khinnis'te Asur kralı Sennacherib (Sanherib)’in kabartmaları). Kabartmaların yükseklikleri 2.2-2.8 m arasında değişir ve her birinde yaklaşık olarak gerçek boyutlu veya biraz daha büyük birer insan figürü vardır. Değişik derecelerde de olsa, hepsi aşınmış ve bozulmuştur. Hiçbirinde yazıt ya da renk korunmamıştır. Kabartmalar, ikonografik ve üslup yönünden Part dönemine tarihlenebilir. Tasvirlerini anlaşılır kılmak amacıyla, rölyefler burada Musul Kapısı'na olan göreceli uzaklıklarına göre 1’den 3’e numaralandırılmışlardır. 1 numaralı kabartma kapıya en yakın olanıdır (numaralandırma kronolojiyi belirtmez).

    Kabartma 1:

    Bu rölyef, kale girişinin yakınına oyulmuştur (bkz. genel görünüş; bkz. fotogrametrik modeller).2 Kabartmayı çevreleyen niş 2.81 m yüksekliğinde ve 1.54 m genişliğindedir. Nişin içerisinde kontrapost pozunda, önden gösterilen bir erkek figürü vardır. Başının etrafındaki bölge oldukça aşınmış olsa da bir başlık taktığı ve sol omzuna bu başlıktan sarkan şeritler olduğu belirgindir; başlık ile ilintili olup olmadığı belirsiz yarım daire biçimli bir nesne de bu şeritlerin üzerinde görünmektedir. Figürün saçları, başlığın altından omuzlara doğru uzanır; boynun hemen altındaki kontür figürün sakalı olduğu izlenimini yaratır. Figürün kıyafeti aşınmış olup kemer takıp takmadığı belirgin değildir (figürün belinden sağa doğru belirtilen çıkıntı kemer olabilir). Ayak bileklerine doğru daralan uzun bir pantolon giymektedir. Sağ kolunu uzatan figür, yumruğu ile kalın bir mızrak veya asayı dirsek seviyesinin hemen üzerinde kavramaktadır; sol kolunu bükerek sol eliyle beline tutturulmuş bir kılıcın kabzasını kavramaktadır. Bel ile dirsek arasındaki boşlukta kabzası görülen bir diğer kılıç, sol bacak boyunca asılıdır. Bir üçüncü nesne sağ bacağın alt kısmında bulunur ve yine bir silah olduğu düşünülür. Bu kabartmadaki figür, bölgesel bir yönetici de olabilir, ancak bir tanrı imgesi olması daha olasıdır.3 Öncelikle, bu dönem sanatında hükümdarları temsil eden kabartmalarda, figürler profilden ve bir kol kaldırılmış şekilde resmedilmişlerdir (bkz. Merquli, Rabbana ve Batas Harir'deki kabartmalar). Bu rölyef hem üslup hem de ikonografik olarak erkek tanrıları tasvir eden Hatrene heykelleriyle daha çok benzerlik gösterir. Bu nedenle figür, kalenin girişinde nöbetçi duran bir savaş tanrısı olarak tanımlanabilir; bu tür koruyucular bu dönemin yazıtlarından da bilinmektedirler.

    Kabartma 2:

    2. rölyef, yamaçtan birkaç metre aşağıya oyulmuştur ve Rölyef 1'den biraz daha küçüktür. 2.35 m yükseklik ve 1.61 m genişliğindedir (bkz. fotogrametrik modeller).3 Üç kabartma arasında en çok aşınmış olanıdır, ve bu nedenle yorumlaması en zor olanıdır. Niş içinde ayakta duran bir figürün dış hatları görülmektedir.4 Figür, Yunan tarzı bir kiton ve himasyon giyiyor olabilir. Üstteki himasyon, vücut boyunca çapraz olarak kıvrılır; kumaş sol el ile tutulup yana doğru çekilir. Giyimine ve duruşuna bakıldığında, figürün kadın olması muhtemeldir. Sol bacağının yanında duran oval nesne kalkan olabilir. Başın etrafındaki alan aşınmıştır, ancak omuz çizgisinin üzerinde kalan geniş boşluk göz önünde bulundurulduğunda figürün uzun bir başlık giydiği düşünülebilinir. Figürün sağındaki kompozisyon alanının büyüklüğü nedeniyle, sağ elinde bir şey tutuyor olduğunu varsayabiliriz: bu, Part sikkelerindeki tanrıçaların temsillerinde rastlanan mızrak, sancak veya bir palmiye yaprağı olabilir. Rölyefteki figür bir tür şehir temsili olabilir, mesela Tyche veya Fortune; ancak, çaprazlamasına dökümlü kumaş ve yanındaki olası kalkan göz önüne alındığında bir Allat-Athena tipi olması daha muhtemeldir.5

    Kabartma 3:

    Bu rölyef, stratejik olarak merdivenin Musul Kapısı'na doğru kıvrılan dönemecinde konumlandırılmıştır (bkz. genel görünüş; bkz. fotogrametrik modeller).6 Kabartma yüzeyinin sınırları, tabanda 2,21 m yüksekliğinde ve 1,79 m genişliğindedir; 36 cm derinlikle üç nişten en derinidir. Kabartma, profilden bir erkek figürünü tasvir etmektedir. Sanki kaleye giden patikadan tırmanıyormuş gibi adımlarken gösterilmiştir. Yukarı kaldırdığı sağ kolu göğsüyle örtüşecek şekilde dirsekten bükülmüştür. Sol kolunu önünde kaldırmıştır ve elinde mızrak olması muhtemel, sivri uçlu bir nesne vardır. Figür, dizlerde biten kısa bir tunik ile birlikte dar bir üst veya zırh giymektedir. Sağ omzunun altında sona eren bir şerit veya pelerin arkasından sarkmaktadır; belinin ve sağ bacağının arkasında başka bir kumaş veya kemer ve muhtemelen bir silah görülmektedir. Gövdesinin önünde, yukarı kaldırılmış kolun altından çıkıntı yapan başka bir obje daha vardır. Bu kabartmadaki figür bir hükümdar olabilir, ancak kimliği bilinmemektedir.

    • 1. Bachmann 1913, 1.
    • 2. Daha kapsamlı tasvirler için bkz. Bahrani v.d. 2019, 52-54 ve 57-58.
    • 3. Daha kapsamlı tasvirler için bkz. Bahrani v.d. 2019, 54-55 ve 58.
    • 4. İlk olarak Marf Zamua tarafından fark edilmiştir (2008, 116); Bachmann ve diğerleri nişin boş olduğunu düşünmüşlerdir.
    • 5. Bahrani v.d. 2019, 58.
    • 6. Bahrani v.d. 2019, 55-56 ve 58-59.

    Burada sunulan bilgiler Bahrani v.d. 2019 yayınından derlemedir. Ayrıca bkz. Mathiesen 1992 (2), 183-194 (no. 142-143); Marf Zamua 2008, 115-116; Miglus v.d. 2018.

    İmadiye / Amedi kaya kabartmalarının ikonografik ve üslup özellikleri, Part döneminde, MÖ 1. yüzyıl- MS 2. yüzyıl, yapıldıklarını açıkça göstermektedir.1 Bu süreçte, kuzey Mezopotamya'nın çoğu, çeşitli vasal krallıklar tarafından yönetiliyordu. Bu vasal krallıklardan biri de Hatra’dır, ve orada, bahsi geçen rölyeflere benzerlik gösteren örneklere rastlamak mümkündür. Söz konusu dönemde İmadiye / Amedi'nin siyasi statüsü bilinmemekle birlikte, yakınındaki bölgeler Adiabene tarafından kontrol edilmekteydi (daha fazla bilgi için bkz. İmadiye / Amedi).2 Bununla birlikte—bu döneme ait çoğu kaya kabartmasında olduğu gibi—rölfeyler, hükümdarın ismini belirten yazıtlardan yoksundur. Ayrıca tüm rölyeflerin aynı yaklaşık zaman aralığında mı oyulduğu, yoksa Part dönemi boyunca, farklı zamanlarda mı eklendiği de belirsizdir. Kabartmaların üslup niteliklerinde önemli farklılıklar olduğu gözlemlenmiştir. Kabartma 3 natüralist üslup ile vücudun dinamik hareketini vurgulamaktadır; bu, Yunan Helenistik sanatının etkilerinin daha güçlü olduğu, muhtemelen MÖ 1. yüzyıla tarihlenen, erken Part dönemine işaret ediyor olabilir. Kabartma 2’de resmedilen kadın figürü de aynı erken tarihe ait olabilir. Kabartma 1’de önden resmedilen figürün üslubu ise MS 1. ve 2. yüzyıl sanatına daha çok uygundur. Tüm bu bilgilerin yanı sıra, Part dönemi boyunca Mezopotamya'da farklı üsluplar bir arada kullanılmış olup bu üç kabartmanın yakın zamanlarda oyulmuş olması da mümkündür.

    İlginçtir ki, rölyefler ve onlarla çağdaş merdivenler, İmadiye / Amedi’nin antik dönem sonrası süresince korunagelmişlerdir. Bu dönemlerde şehir nüfusu ağırlıklı olarak Hristiyan, Müslüman ve Yahudi olmasına rağmen, heykeller kasıtlı bir tahribe maruz kalmamıştır. Zengi dönemi savunma duvarları ve MS 12.-13. yüzyıllara ait Musul Kapısı, oldukça göz önünde olan İslamiyet öncesi imgeleri ortadan kaldırmadan inşa edilmiştir; ortaya çıkan eserler grubu, kalenin geçmişi ve bugünü arasında bir diyalog kurmaktadır.3

    • 1. Bahrani v.d. 2019, 57-59.
    • 2. Rölyeflerin jeopolitik bağlamına ilişkin diğer yorumlar için bkz. Miglus vd, 122-125.
    • 3. Bahrani v.d. 2019, 59-60.

    İmadiye / Amedi, orta çağdan itibaren coğrafyacılar ve gezginler tarafından tasvir edilmiş olsa da, Musul Kapısı’nın dışındaki kabartmalar, korunan kaynaklara göre, 19. ve 20. yüzyıllara kadar resmi olarak belgelenmemişti. Sadece Musul Kapısı'na en yakın kabartmayı fark eden William Ainsworth (1842), figürün elbisesini I. Şapur’un imgeleriyle karşılaştırarak bunun Sasani dönemine ait olduğunu belirtmiştir.1 Ainsworth'un varsayımı göreceli olarak gerçeğe yakındı; diğer bazı gezginler yorumlarında çok daha muğlaktır, ve bunun sebebi rölyeflerin o tarihlerde bile çok aşınmış olmalarıdır. Mark Sykes, Musul Kapısı'na en yakın kabartmayı fark ettiğinde, bu “merak uyandıran figür ... puslu Hititlere veya daha sonraki döneme ait olabilir, ancak o kadar tahrip olmuştur ki, yalnızca en bilgili ve en cesur antik çağ uzmanları bir tarih vermeye cesaret edebilir” demiştir (1904).2 Aslen, Austen Henry Layard, bu rölyefi 'Arşak kralları” dönemine tarihleyerek, bugün bilim insanları tarafından kabul gören tarihi belirtmiştir (1849).3 Bu ziyaretçilerin hiçbiri kabartmaların eskizlerini yapmamıştır. Bununla birlikte, 1911'de Walter Bachmann, merdiven ve kapı için yaptığı çiziminde üç nişin de konumunu işaretlemiştir. Ayrıca Rölyef 1 ve Rölyef 3'ün fotoğraflarını da çekmiştir (bkz. tarihi fotoğraflar; anlaşıldığı kadarıyla Bachmann ortadaki nişte çok yıpranmış bir kabartma figür olduğunu fark etmemişti (Rölyef 2).4

    • 1. Ainsworth 1842 (1), 196.
    • 2. Sykes 1904, 166.
    • 3. Layard 1849 (1), 161.
    • 4. Bachmann 1913, 1.

    Ainsworth, William. 1842. Travels and Researches in Asia Minor, Mesopotamia, Chaldea, and Armenia. 2 vols. London: J. W. Parker.

    Bachmann, Walter. 1913. Kirchen und Moscheen in Armenien und Kurdistan. Leipzig: J. C. Hinrich.

    Bahrani, Zainab, with Haider Almamori, Helen Malko, Gabriel Rodriguez, and Serdar Yalcin. 2019. “The Parthian Rock Reliefs and Bahdinan Gate in Amadiya/Amedi: A Preliminary Report from the Columbia University Mapping Mesopotamian Monuments Survey.” Iraq 81: 47-62.

    Layard, Austen Henry. 1849. Nineveh and Its Remains. 2 vols. London: J. Murray.

    Marf Zamua, D. 2008. “Al Manhutat al Sakhriya al Qadima fi Madinat (Amedi) Al Amediyah.” Subartu 2008 (2): 113–121 (in Arabic).

    Mathiesen, Hans E. 1992. Sculpture in the Parthian Empire. 2 vols. Aarhus: Aarhus University Press.

    Miglus, Peter, Michael Brown, and Juan Aguilar. 2018. “Parthian Rock Reliefs from Amādiya in Iraqi-Kurdistan.” Zeitschrift für Orient-Archäologie 11: 110–129.

    Sykes, Mark. 1904. Dar-ul-Islam: A Record of a Journey through Ten of the Asiatic Provinces of Turkey. London: Bickers.